FF Chillen en door naar Cambodja
Door: richardenmargriet
07 Januari 2012 | Cambodja, Kratié
Daar zijn we weer :)
Voordat we het vergeten.. iedereen nog een gelukkig nieuwjaar!! Hoop dat jullie allemaal van de dagen genoten hebben (nog sappige roddels..??)
Hier doen ze er niet veel aan, we hebben zelf onze feestjes moeten bouwen maar dat is aardig gelukt ;)
Eerste kerstdag zaten we in Pakse. Omdat we wel een goed kerstdiner willen, gaan we op zoek naar een iets luxere tent. Het is zondag en wat blijkt, rustdag.. Uiteindelijk komen we bij de indiër uit, we hebben tijdens deze vakantie wel vaker indisch gegeten en dat was goed bevallen. Helaas, ons slechtste kerstdiner ooit is een feit. Het begon al met een smerig bord met aangekoekte etensresten, we kregen een carousel met sausjes die te smerig was om vast te pakken en waarvan alle sausjes bruin waren verkleurd. Vervolgens kwam er een viscurry met alleen maar graten, een verbrand naanbrood en een curry met kip zonder kip. Gelukkig heeft Rich z'n whiskey nog.. We missen de kerstfilm maar we hebben wel helemaal dubbel gelegen om een komische film (Horrible bosses). Op 2e kerstdag vertrekken we voor een 3 daagse scootertrip naar het Bolavenplateau. Het bolavenplateau staat bekend om z'n watervallen en koffieplantages. We laten onze grote tassen achter en gaan met een kleinere op stap. We zijn de stad nog niet uit of we worden al staande gehouden door wat hier door moet gaan voor de politie. We zijn blijkbaar door rood licht gereden. Rich is het er niet mee eens, ok we waren voorbij de witte streep maar stopten nog onder het stoplicht. Ze spreken geen engels en de baas wordt opgebeld. Een jong manneke met een onwijse grijns komt op de scooter aangereden. Hij snapt ons wel maar onder het hier alom bekende same same but different moeten we toch betalen. We vragen om een ticket, als we die willen moeten we mee naar het bureau en wordt alles gecheckt. We betalen de 50.000 kip (5 euro) en gaan er snel vandoor. Eindbestemming van vandaag is de Tat Lo waterval. We vinden een leuke bungalow aan de rivier met uitzicht op de waterval voor nog geen 3 euro. Je hebt dan een gedeelde koude douche en wc.
Ons 2e kerstmaal is super! We hebben een heerlijke vis van de bbq, de beste tot nu toe! De volgende dag gaan we door naar Paksong, het is een mooie route door koffie -en rubberplantages en veel kleine dorpjes. We bezoeken nog een koffieplantage en krijgen daar uitleg over de arabica, robusta en het proces. Er is van Costa Rica maar weinig blijven hangen over de koffiebonen. In Paksong is echt helemaal niets te doen, er zijn ook bijna geen toeristen. We moeten hier overnachten omdat er bij de andere 2 watervallen nog geen guesthouses zitten, is allemaal nog in aanbouw. We worden aangetrokken door het enige 'coffee' uithangbord. De eigenaar blijkt een Nederlander te zijn. Hij is getrouwd met een Lao'se en zit nu in de koffiebonen. Na daar toch wel een aantal gezellige bakjes gedronken te hebben gaan we vroeg eten.
Is een tip van hem, het wordt op deze hoogvlakte erg koud s'avonds. De volgende dag bekijken we 3 watervallen. Bij de Tat Yuang raken we in gesprek met de eigenaar van het koffiehuis daar. De man is van
oorsprong Lao maar heeft 50 jaar in Frankrijk gestudeerd, gewoond en gewerkt. Hij was nu met pensioen en volop van z'n leven aan het genieten. Hij bezit nu 25 hectare aan koffieplantages en had 100 man in
dienst. Bij het koffiehuis is hij nu guesthouses, bungalows en suites aan het bouwen. Hij zat een beetje in de stress want de bruidsuite was al geboekt voor eind januari en er stond nu alleen nog maar een houten
geraamte met een dak. Het geld was blijkbaar op en hij kon moeilijk aan het juiste hardhout komen. Als het klaar is had hij wel een special price voor ons :) Het was een zeer inspirerende man, we zijn er dan ook iets te lang blijven hangen (vooral toen hij met de Lao Lao en de geroosterde pompoen, zoete aardappel en banaan aankwam..) Na daar 3 uur gezeten te hebben zijn we dan eindelijk de Tat Yuang gaan bekijken. Op de weg terug bekijken we nog wat Tats en komen begin van de avond weer terug in Pakse aan.
De volgende dag gaan we met de bus naar één van de 4000 islands: Don Khon. De korste busrit in heel Laos! Maar 2,5 uur. We kiezen voor Don Khon omdat dit het rustigste eiland is. We vinden redelijk snel een guesthouse aan het water, met hangmat natuurlijk. Nu wil het toeval dat onze buren het britse stel zijn dat we al een paar keer ontmoet hebben, gezellig! We merken dat we geen water en geen electriciteit hebben. We vragen het na en het blijkt later te komen, hoezo later? Alles blijk opgeslurpt te worden om het bier koel te houden voor het feest van vanavond. Feest denken we nog, dit was toch het relax eiland?
Het zijn de jaarlijkse bootraces en die gaan gepaard met een groot feest. Nou en dat hebben we geweten! Op het begin is het nog wel grappig en denk je ach het zal wel tot 23 uur duren want morgen moeten ze weer vroeg op voor de bootrace. Maar nee hoor. Het feest was naast ons guesthouse, tot half 5 s'nachts hebben we kunnen genieten van verschrikkelijke karaoke. En het goede nieuws.. het begon om 7 uur s'ochtends weer!! Die dag hebben we wel kunnen genieten van de bootrace, we hadden perfect uitzicht vanaf ons balkon. Er was een boot met een wel heel bijzondere techniek, allemaal voorin en zoveel mogelijk water in de boot scheppen haha! We zagen ze letterlijk ten onder gaan. Voor de rest hebben we veel gerelaxed, gefietst en gewandeld. We hebben de zeldzame Irrawaddy dolfijnen nog gespot, vreemde beesten. Helaas zijn het geen flippers, weinig actie dus. Ons oud & nieuw hebben we hier ook ingeluid. Samen met de britten hadden we het één en ander ingeslagen. Uiteindelijk hebben we het met een man of 14 gevierd. Heel gezellig gehad!! Helaas maar één vuurpijl gezien :(
Op de laatste avond stond Rich nog in het donker op straat, met de laptop voor z'n neus, te skypen. Geen gezicht. Een Nederlandse tandarts had ons gespot, hij had zijn eigen praktijk. We raakten tot sluitingstijd nog aan de praat. Hij had een poging gedaan om de kinderen in een afgelegen dorp aan mooie tandjes te helpen. Met al zijn goede bedoelingen had hij met het dorpshoofd tandenborstels en tandpasta uitgedeeld en voorgedaan hoe je je tanden moet poetsen. Een aantal kinderen gingen met volle moed aan de slag maar kregen direct bloedend tandvlees. De "boeman" probeerde tevergeefs het een en ander toe te lichten. Hij verliet het dorp maar snel met in zijn achterhoofd dat hij de volgende keer maar eerst een workshop moest aanbieden. Na 6 nachten eiland zijn we richting Cambodja vertrokken.
Onze reis richting Kratie, Cambodja verliep niet geheel vlekkeloos. We vertrokken om 8 uur van Don Khon richting het vaste land, tot zo ver alles goed. De bus zou om 9 uur vertrekken. Je kan hier in Laos je visa
al regelen, je moet dan 30 dollar betalen. Scheelt 1 dollar met als je het zelf zou doen, zeggen ze.. Aangezien iedereen het doet doen wij het ook maar. We vinden het maar niets dat we onze paspoorten af moeten geven maar we zijn daarin niet de enigen. Je paspoort is toch heilig. Natuurlijk geen bus om 9 uur, om 10 vertrekken we. Het is nog geen uur rijden naar de grens met Cambodja. We worden er voor de grens uit de bus gegooid en moeten zelf naar de kant van Cambodja lopen. Daar komen we bij de health check en moeten we ons paspoort laten zien, ja dat hebben we natuurlijk niet, daar neemt hij snel genoegen mee. Met een soort van beam me up scotty straal worden we gezond verklaard en mogen we doorlopen. Iedereen verlaat deze check met een grijns, wat een stelletje. We moeten nog een 30 min wachten op ons paspoort. Hebben we eindelijk ons paspoort terug moeten we ineens weer een 30 min wachten totdat de bus vertrekt. Zijn we inmiddels gewend. Een half uur later lijkt er beweging in te komen. We moeten de bagage in de bus stoppen. Wij de bagage er in gedropt en wachten met z'n allen totdat de deuren van de bus open gaan. Bags out of the bus wordt er ineens geschreeuwd, ok wij alles er weer uitgehaald. De tassen moeten op bestemming geladen worden. Ok alles moet in de rechter kant van de bus (logica?) Alles in de rechterkant gedropt. Dan moet alles er weer uit, we staan in de bloedhete zon te bakken, mede daarom beginnen er een aantal al geirriteerd te raken.. Komt er ineens een minivan voor rijden, daar moet 14 man in. Da's proppen geblazen en het is niet duidelijk wie daar in moet. Dan vraagt hij de mensen die naar Phnom Penh en Siem Riep gaan te splitsen en apart te gaan staan. Ze moeten in de minivan, welke groep vragen ze. Maakt niet uit?!! We gaan toch eerst naar hetzelfde punt en herschikken dan weer?! Je zit boven ieders hoofd de vraagtekens verschijnen, er gaan een aantal compleet over de flos. Er valt een aantal keer het woord Fuck, maar dat vond onze logistieke prutser eerste klas wat voor kinderen en wij moesten maar eens in zijn schoenen staan. Iedereen werd verzocht om gewoon rustig te blijven en gewoon te doen wat er werd gevraagd. yeah right. Wij blijven relaxed bij de bus staan. Inmiddels heeft Rich weer 4 keer de tassen in en uit moeten laden en is er helemaal simpel van geworden en heeft een zonnesteek opgelopen. Maar ok, uiteindelijk zit er 14 man in de minivan en vertrekt. Dan moeten wij weer een half uur wachten voordat de bus vertrekt en er stappen nog mensen in die pas om 11 uur van het eiland afkwamen!! Ok iedereen zit en de 2e groep mensen (die van 11 uur eiland) hebben inmiddels ook hun paspoorten terug. Klaar voor vertrek. Nee hoor, komt er weer iemand de bus in, er is een fout gemaakt bij de visa van de laatste groep. Er staat een verkeerde datum op, alles weer inleveren. Het is bloedheet in de bus en mensen willen de bus weer uit, er staan inmiddels 2 fietsen in het gangpad (nederlanders natuurlijk :), hebben daar wel 30 dollar smeergeld voor moeten betalen) dus daar moet overheen geklommen worden. Alles bij elkaar levert een komisch geheel op en heel de bus is een soort van verbroederd. Een 15 min later komt die man weer terug met de paspoorten, de ambtenaar had geen zin om het te veranderen dus die mensen hebben geluk: ze mogen een maand langer in Cambodja blijven. Al heeft iedereen nu zoiets van als dit overal zo gaat houden we het geen maand uit, haha. Na nog een paspoortcontrole vertrekken we dan eindelijk om 1 uur. Na 1,5 uur rijden moeten ineens de mensen van de minivan in de bus. Ja dat gaat niet passen, die mogen op krukjes in het gangpad. De logica is iedereen ontgaan. Dan stoppen we 5 min voor Kratie voor een 20 min break??!!! Terwijl veel mensen er in Kratie uit moeten en de fietsen gruwelijk in de weg staan. Hij probeert ons ook nog in de bus te houden zodat we meteen door naar Siem Riep kunnen, nee we zijn veel te blij dat onze reis er vandaag eindelijk op zit.
We nemen aan dat de rest van Cambodja alleen maar mee zal vallen :)
Voordat we het vergeten.. iedereen nog een gelukkig nieuwjaar!! Hoop dat jullie allemaal van de dagen genoten hebben (nog sappige roddels..??)
Hier doen ze er niet veel aan, we hebben zelf onze feestjes moeten bouwen maar dat is aardig gelukt ;)
Eerste kerstdag zaten we in Pakse. Omdat we wel een goed kerstdiner willen, gaan we op zoek naar een iets luxere tent. Het is zondag en wat blijkt, rustdag.. Uiteindelijk komen we bij de indiër uit, we hebben tijdens deze vakantie wel vaker indisch gegeten en dat was goed bevallen. Helaas, ons slechtste kerstdiner ooit is een feit. Het begon al met een smerig bord met aangekoekte etensresten, we kregen een carousel met sausjes die te smerig was om vast te pakken en waarvan alle sausjes bruin waren verkleurd. Vervolgens kwam er een viscurry met alleen maar graten, een verbrand naanbrood en een curry met kip zonder kip. Gelukkig heeft Rich z'n whiskey nog.. We missen de kerstfilm maar we hebben wel helemaal dubbel gelegen om een komische film (Horrible bosses). Op 2e kerstdag vertrekken we voor een 3 daagse scootertrip naar het Bolavenplateau. Het bolavenplateau staat bekend om z'n watervallen en koffieplantages. We laten onze grote tassen achter en gaan met een kleinere op stap. We zijn de stad nog niet uit of we worden al staande gehouden door wat hier door moet gaan voor de politie. We zijn blijkbaar door rood licht gereden. Rich is het er niet mee eens, ok we waren voorbij de witte streep maar stopten nog onder het stoplicht. Ze spreken geen engels en de baas wordt opgebeld. Een jong manneke met een onwijse grijns komt op de scooter aangereden. Hij snapt ons wel maar onder het hier alom bekende same same but different moeten we toch betalen. We vragen om een ticket, als we die willen moeten we mee naar het bureau en wordt alles gecheckt. We betalen de 50.000 kip (5 euro) en gaan er snel vandoor. Eindbestemming van vandaag is de Tat Lo waterval. We vinden een leuke bungalow aan de rivier met uitzicht op de waterval voor nog geen 3 euro. Je hebt dan een gedeelde koude douche en wc.
Ons 2e kerstmaal is super! We hebben een heerlijke vis van de bbq, de beste tot nu toe! De volgende dag gaan we door naar Paksong, het is een mooie route door koffie -en rubberplantages en veel kleine dorpjes. We bezoeken nog een koffieplantage en krijgen daar uitleg over de arabica, robusta en het proces. Er is van Costa Rica maar weinig blijven hangen over de koffiebonen. In Paksong is echt helemaal niets te doen, er zijn ook bijna geen toeristen. We moeten hier overnachten omdat er bij de andere 2 watervallen nog geen guesthouses zitten, is allemaal nog in aanbouw. We worden aangetrokken door het enige 'coffee' uithangbord. De eigenaar blijkt een Nederlander te zijn. Hij is getrouwd met een Lao'se en zit nu in de koffiebonen. Na daar toch wel een aantal gezellige bakjes gedronken te hebben gaan we vroeg eten.
Is een tip van hem, het wordt op deze hoogvlakte erg koud s'avonds. De volgende dag bekijken we 3 watervallen. Bij de Tat Yuang raken we in gesprek met de eigenaar van het koffiehuis daar. De man is van
oorsprong Lao maar heeft 50 jaar in Frankrijk gestudeerd, gewoond en gewerkt. Hij was nu met pensioen en volop van z'n leven aan het genieten. Hij bezit nu 25 hectare aan koffieplantages en had 100 man in
dienst. Bij het koffiehuis is hij nu guesthouses, bungalows en suites aan het bouwen. Hij zat een beetje in de stress want de bruidsuite was al geboekt voor eind januari en er stond nu alleen nog maar een houten
geraamte met een dak. Het geld was blijkbaar op en hij kon moeilijk aan het juiste hardhout komen. Als het klaar is had hij wel een special price voor ons :) Het was een zeer inspirerende man, we zijn er dan ook iets te lang blijven hangen (vooral toen hij met de Lao Lao en de geroosterde pompoen, zoete aardappel en banaan aankwam..) Na daar 3 uur gezeten te hebben zijn we dan eindelijk de Tat Yuang gaan bekijken. Op de weg terug bekijken we nog wat Tats en komen begin van de avond weer terug in Pakse aan.
De volgende dag gaan we met de bus naar één van de 4000 islands: Don Khon. De korste busrit in heel Laos! Maar 2,5 uur. We kiezen voor Don Khon omdat dit het rustigste eiland is. We vinden redelijk snel een guesthouse aan het water, met hangmat natuurlijk. Nu wil het toeval dat onze buren het britse stel zijn dat we al een paar keer ontmoet hebben, gezellig! We merken dat we geen water en geen electriciteit hebben. We vragen het na en het blijkt later te komen, hoezo later? Alles blijk opgeslurpt te worden om het bier koel te houden voor het feest van vanavond. Feest denken we nog, dit was toch het relax eiland?
Het zijn de jaarlijkse bootraces en die gaan gepaard met een groot feest. Nou en dat hebben we geweten! Op het begin is het nog wel grappig en denk je ach het zal wel tot 23 uur duren want morgen moeten ze weer vroeg op voor de bootrace. Maar nee hoor. Het feest was naast ons guesthouse, tot half 5 s'nachts hebben we kunnen genieten van verschrikkelijke karaoke. En het goede nieuws.. het begon om 7 uur s'ochtends weer!! Die dag hebben we wel kunnen genieten van de bootrace, we hadden perfect uitzicht vanaf ons balkon. Er was een boot met een wel heel bijzondere techniek, allemaal voorin en zoveel mogelijk water in de boot scheppen haha! We zagen ze letterlijk ten onder gaan. Voor de rest hebben we veel gerelaxed, gefietst en gewandeld. We hebben de zeldzame Irrawaddy dolfijnen nog gespot, vreemde beesten. Helaas zijn het geen flippers, weinig actie dus. Ons oud & nieuw hebben we hier ook ingeluid. Samen met de britten hadden we het één en ander ingeslagen. Uiteindelijk hebben we het met een man of 14 gevierd. Heel gezellig gehad!! Helaas maar één vuurpijl gezien :(
Op de laatste avond stond Rich nog in het donker op straat, met de laptop voor z'n neus, te skypen. Geen gezicht. Een Nederlandse tandarts had ons gespot, hij had zijn eigen praktijk. We raakten tot sluitingstijd nog aan de praat. Hij had een poging gedaan om de kinderen in een afgelegen dorp aan mooie tandjes te helpen. Met al zijn goede bedoelingen had hij met het dorpshoofd tandenborstels en tandpasta uitgedeeld en voorgedaan hoe je je tanden moet poetsen. Een aantal kinderen gingen met volle moed aan de slag maar kregen direct bloedend tandvlees. De "boeman" probeerde tevergeefs het een en ander toe te lichten. Hij verliet het dorp maar snel met in zijn achterhoofd dat hij de volgende keer maar eerst een workshop moest aanbieden. Na 6 nachten eiland zijn we richting Cambodja vertrokken.
Onze reis richting Kratie, Cambodja verliep niet geheel vlekkeloos. We vertrokken om 8 uur van Don Khon richting het vaste land, tot zo ver alles goed. De bus zou om 9 uur vertrekken. Je kan hier in Laos je visa
al regelen, je moet dan 30 dollar betalen. Scheelt 1 dollar met als je het zelf zou doen, zeggen ze.. Aangezien iedereen het doet doen wij het ook maar. We vinden het maar niets dat we onze paspoorten af moeten geven maar we zijn daarin niet de enigen. Je paspoort is toch heilig. Natuurlijk geen bus om 9 uur, om 10 vertrekken we. Het is nog geen uur rijden naar de grens met Cambodja. We worden er voor de grens uit de bus gegooid en moeten zelf naar de kant van Cambodja lopen. Daar komen we bij de health check en moeten we ons paspoort laten zien, ja dat hebben we natuurlijk niet, daar neemt hij snel genoegen mee. Met een soort van beam me up scotty straal worden we gezond verklaard en mogen we doorlopen. Iedereen verlaat deze check met een grijns, wat een stelletje. We moeten nog een 30 min wachten op ons paspoort. Hebben we eindelijk ons paspoort terug moeten we ineens weer een 30 min wachten totdat de bus vertrekt. Zijn we inmiddels gewend. Een half uur later lijkt er beweging in te komen. We moeten de bagage in de bus stoppen. Wij de bagage er in gedropt en wachten met z'n allen totdat de deuren van de bus open gaan. Bags out of the bus wordt er ineens geschreeuwd, ok wij alles er weer uitgehaald. De tassen moeten op bestemming geladen worden. Ok alles moet in de rechter kant van de bus (logica?) Alles in de rechterkant gedropt. Dan moet alles er weer uit, we staan in de bloedhete zon te bakken, mede daarom beginnen er een aantal al geirriteerd te raken.. Komt er ineens een minivan voor rijden, daar moet 14 man in. Da's proppen geblazen en het is niet duidelijk wie daar in moet. Dan vraagt hij de mensen die naar Phnom Penh en Siem Riep gaan te splitsen en apart te gaan staan. Ze moeten in de minivan, welke groep vragen ze. Maakt niet uit?!! We gaan toch eerst naar hetzelfde punt en herschikken dan weer?! Je zit boven ieders hoofd de vraagtekens verschijnen, er gaan een aantal compleet over de flos. Er valt een aantal keer het woord Fuck, maar dat vond onze logistieke prutser eerste klas wat voor kinderen en wij moesten maar eens in zijn schoenen staan. Iedereen werd verzocht om gewoon rustig te blijven en gewoon te doen wat er werd gevraagd. yeah right. Wij blijven relaxed bij de bus staan. Inmiddels heeft Rich weer 4 keer de tassen in en uit moeten laden en is er helemaal simpel van geworden en heeft een zonnesteek opgelopen. Maar ok, uiteindelijk zit er 14 man in de minivan en vertrekt. Dan moeten wij weer een half uur wachten voordat de bus vertrekt en er stappen nog mensen in die pas om 11 uur van het eiland afkwamen!! Ok iedereen zit en de 2e groep mensen (die van 11 uur eiland) hebben inmiddels ook hun paspoorten terug. Klaar voor vertrek. Nee hoor, komt er weer iemand de bus in, er is een fout gemaakt bij de visa van de laatste groep. Er staat een verkeerde datum op, alles weer inleveren. Het is bloedheet in de bus en mensen willen de bus weer uit, er staan inmiddels 2 fietsen in het gangpad (nederlanders natuurlijk :), hebben daar wel 30 dollar smeergeld voor moeten betalen) dus daar moet overheen geklommen worden. Alles bij elkaar levert een komisch geheel op en heel de bus is een soort van verbroederd. Een 15 min later komt die man weer terug met de paspoorten, de ambtenaar had geen zin om het te veranderen dus die mensen hebben geluk: ze mogen een maand langer in Cambodja blijven. Al heeft iedereen nu zoiets van als dit overal zo gaat houden we het geen maand uit, haha. Na nog een paspoortcontrole vertrekken we dan eindelijk om 1 uur. Na 1,5 uur rijden moeten ineens de mensen van de minivan in de bus. Ja dat gaat niet passen, die mogen op krukjes in het gangpad. De logica is iedereen ontgaan. Dan stoppen we 5 min voor Kratie voor een 20 min break??!!! Terwijl veel mensen er in Kratie uit moeten en de fietsen gruwelijk in de weg staan. Hij probeert ons ook nog in de bus te houden zodat we meteen door naar Siem Riep kunnen, nee we zijn veel te blij dat onze reis er vandaag eindelijk op zit.
We nemen aan dat de rest van Cambodja alleen maar mee zal vallen :)
-
07 Januari 2012 - 10:45
Jacqueline En Wim:
Hoi luitjes
Een hele buservaring rijker dus...
In Nepal hadden wij ook zoiets en maar proppen in die bus,en er boven op,geiten,mensen,kippen etc
klinkt allemaal wel goed wat jullie beleven,heb er zo zin in
De tijd gaat snel ,hier mis je niks hoor ,ja en wat de roddels aangaat....Tante Julienne zit nu in Uganda ...hond is bij ons tot febr. en Joel is ook voor een half jaar vertrokken om te reizen
nou tot horens
-
07 Januari 2012 - 11:01
Coobi En Bertus:
Weer een prachtig stuk hoor leuk om weer te lezen. Jullie belevenissen zijn super, vooral het contact met de plaatselijke bevolking en andere toeristen .Alleen Cambodja valt tot nu toe tegen, maar volgens Mirjam is de bevolking heel vriendelijk daar Prachtige foto's gemaakt .Richard heb je mijn mailtje ontvangen met het adres van Mirjam ?Ze zou het heel leuk vinden om jullie daar te ontmoeten volgens haar moeder.
Sarahh en Lisa hebben hier twee dagen gelogeerd. We zijn met de trein naar Den Bosch geweest, naar de kerststal kijken in de St.Jan. Was prachtig met allerlei opgezette dieren. Donderdag naar Tante Corrie.de groetjes van ze.
Geniet nog van jullie reis.Als je Mirjam nog ontmoet doe de groeten.
Dikke kus ook voor Margriet natuurlijk
Pa en Ma en tot de volgende keer -
07 Januari 2012 - 12:48
Anke:
Wat een leuke belevenissen!
Mooie foto´s ook! Geniet nog van jullie prachtige reis! Groetjes Anke -
07 Januari 2012 - 14:26
Grote Broer:
Hej Broertje en Margriet,
Leuk weer om te lezen wat jullie allemaal weer hebben meegemaakt. Hier gaat alles zijn gangetje. Vanavond hebben we een feestje van Ruud, die wordt 40. Ik zal wel een beetje rustig doen, want ik ben door al die feestdagen en het niet kunnen trainen door mijn blessure flink ronder geworden! De tweeling hebben een kuurtje van de dokter gekregen, want die waren flink aan het hoesten en hadden een virusinfectie. Jullie krijgen nog de groeten an alle vrienden die we met de oudjaar en Nieuwjaar hebben gesproken. De groeten en nog heel veel plezier.
Wilbert, Karin, Sarah, Lisa, Lucas en Sofie -
08 Januari 2012 - 11:15
Kees En Rina:
He wereldreizigers dat was weer genieten hoor van jullie verhaal !! Wij hebben de foto boeken er maar weer even bijgehaald om de herinneringen ook opnieuw te beleven. Hier en daar komt het heeeeel bekend voor!!!. Zijn benieuwd of het dezelfde koffieboer is geweest waar wij ook koffie gedronken hebben. We hebben een foto dus moeten het maar eens bekijken straks . Gaat snel he, geniet maar lekker( voor je het weet moet je weer aan de bak!!!)' doen wij ook van jullie leuke verhalen en foto´s. Ook onze uitstapje naar Brussel met Marjolijn en onze trip naar Berlijn was weer leuk , wij moeten naar 2 weken morgen weer aan de bak Groetjes van ons en we kijken weer uit naar het volgende verhaal!!! Kees en Rina -
08 Januari 2012 - 12:35
Mattanja:
Hi, Mooie verhalen en foto's! jullie zitten daar prima ;) grtz, -
08 Januari 2012 - 21:12
Marjolein:
Hoi luitjes!
Hier dan EINDELIJK een reactie van mij uit het altijd gezellig koude Hollandia ;). Wat een mooie reis tot nu toe zeg: moet echt heel onwerkelijk voelen af en toe. Gaaf dat er ook foto's bij zitten! Maar jullie hebben het schrijven wel ontdekt, hè: jezus, wat een lange verslagen hahaha! Maar wel leuk om te lezen, hoor: jullie kunnen altijd nog als verslaggever aan de slag :). Ik ben benieuwd naar het volgende teken van leven; have fun en niet teveel koffie drinken eej! ;)
Xxx Marge -
10 Januari 2012 - 12:58
Lauwke:
Hey Rich en Margriet,
Klinkt allemaal super en ziet er super gaaf uit!
Veel plezier nog en spreek jullie..
Groetjes Lau en Peet -
11 Januari 2012 - 10:39
Joost & Wendy:
Hey Globetrotters,
Wat een belevenissen weer!!! tof om jullie verhalen te lezen, je ziet het zo voor je zeker met de mooie foto;'s en filmpjes op de webpagina. Haha wat een geweldig karaoke event lachen en mooie cursus Anger Management in Cambodja.
Zal julie ook even updaten over onze ski avonturen, begin Dec was er nog geen sneeuwvlok gevallen in heel de Alpen, dus hadden de weergoden bedacht om vorige week een bonus sneeuwval periode in te lassen. Vrijwel ieder dag viel er een halve meter, hoger gelegen gebieden in Frankrijk en Oostenrijk waren totaal ingesneeuwd.
Wij met winterbanden en sneeuwkettingen de berg op en af. Een super week gehad, heel gezeliig met 18 man sterk. Veel geskied in tief schnee helaas alleen wel de nodige pechgevallen. zo gebeurd er zo'n 18 jaar niks , Mijn zus 1 dag voor vertrek vd trap gevallen en middenvoetsbeentje gebroken dus in gips naar La Douce France, Beau gevallen op oudejaarsavond, hechting gekregen in mondhoek zonder verdoving!! No fear Willem flinke val gemaakt en geprobeerd met zijn skies zijn pols door te snijden, bloeden als een rund 3 hechtiingen. Ik op mijn hoofd geklapt even sterretjes gezien, maar had gelukkig helm op, een verdraaide knie bij Jan (vrienden van mijn zus) en als klap op de vuurpijl breekt mijn moeder haar enkel tijdens misstap de dag voor vertrek. Maar gelukkig maakt iedereen het weer goed! En de laatste dag was helemaal super heel de middag met Nyla en Beau geskied erg tof .
Het ga jullie weer goed , geniet van al het moois!
Groet Joost & Wendy -
11 Januari 2012 - 23:32
Gerda En Ad:
Hoi Jelui,
Wat een fantastisch verslag weer, ben nu niet meer altijd jaloers op jullie. Maar je maakt wat mee zeg! Was het de moeite van het vroege opstaan waard om de zonsopkomst bij Angkor te aanschouwen? Tussen de mooie foto's zien we er een paar waar jullie op staan. Gelukkig zien jullie er nog steeds patent uit! Nog veel plezier en mooie ervaringen gewenst. Kusjes!!! -
13 Januari 2012 - 15:43
John:
hoi rich margriet het ziet er allemaal mooi uit daar hoop dat alles ok is met jullie en wens je nog veel mooie dagen toe gr john voois -
16 Januari 2012 - 07:20
Gerard En Elly:
Gossie, en wij maar mopperen als een trein iets te vol is of minuten later dan afgesproken. Lijkt me leuk om de wijze van openbaar vervoer bij jullie daar voor de gein eens een maandje hier uit te proberen.. -
17 Januari 2012 - 15:58
Cees:
Zo te horen en te lezen vermaken jullie je opperbest. Je maakt heel wat mee in zo,n toch totaall ander werelddeel. Ik blijf jullie vanaf nu volgen. Ik kreeg de link van Linda. Veel plezier voor de komende weken.
Cees -
17 Januari 2012 - 20:35
Ton & Jacqueline:
Hey jongelui. Het gaat jullie nog steeds goed zo te lezen. Leuk.
Zat er niets een airco in de bus???
Je moet maar zo denken, kan vanaf nu alleen maar beter worden toch??
Geniet er nog van, zo iets maak je toch maar 1x in je leven mee!!
Groetjes van ons. Xxxx -
19 Januari 2012 - 10:00
Miranda:
Hoi!
Ik liep door de geboorte van Ruben een beetje achter met lezen, maar heb nu alles weer ingehaald! Jeetje wat maken jullie veel (bizare) mee! Wel leuk hoor!! Geniet er maar lekker van, en siekem ben ik wel een beetje jalours af en toe.
Hier gaat alles goed, echt even wennen met 2 kleintjes thuis en weer ritme zoeken. Heb je de foto's van Ruben al op facebook gezien??
XX Miranda, Maikel, Stef en Ruben
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
